بررسی اثر حساس کنندگی پرتویی نانوذرات اکسید آهن با پوشش دکستران بر روی سلول های سرطانی دهانه رحم تحت تابش با باریکه های فوتونی mv۶
Authors
abstract
سابقه و هدف: استفاده از فناوری نوین نانو در زمینه های مختلف علوم پزشکی از جمله تشخیص و درمان رو به افزایش است. نانوذرات فلزی نظیر نانوذرات آهن به علت داشتن عدد اتمی بالا به عنوان عوامل حساس کننده پرتویی جدید در افزایش بازده پرتو درمانی مطرح شده اند. هدف از این مطالعه بررسی اثر حساس کنندگی پرتویی نانوذرات اکسید آهن با پوشش دکستران بر روی سلول های سرطانی دهانه رحم رده هلا تحت تابش با باریکه های فوتونیmv6 بوده است. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، سنجش سمیّت زایی این نانو ذرات بر روی سلول های هلا با استفاده از روش mtt انجام شد. برای بررسی اثر حساس کنندگی پرتویی نانو ذرات مورد آزمون، سلول های هلا با غلظت های 20 و µg/ml50 از این نانوذرات انکوبه شدند و تحت تابش با دزهای مختلف از باریکه های فوتونی mv6 قرار گرفتند. یافته ها: انکوباسیون سلول ها در مدت زمان های 6، 12 و 24 ساعت و با غلظت های 20 وµg/ml50 سمیّت معنی داری نشان نداد. نانو ذرات اکسید آهن با پوشش دکستران اثر حساس کنندگی پرتویی بیش تری را در غلظت µg/ml 50 در مقایسه با غلظت µg/ml20 نشان دادند. میانگین فاکتور افزایش دز تحت تابش با باریکه های فوتونی mv 6 در غلظت 20و µg/ml50 به ترتیب 15/0±19/1و 11/0±49/1 به دست آمد. استنتاج: نانو ذرات اکسید آهن با پوشش دکستران به طور قابل توجهی می توانند دز جذبی و در نتیجه بازده پرتودرمانی را در پرتودهی سلو ل های سرطانی دهانه رحم رده ی هلا افزایش دهند که می تواند در درمان سرطان مورد توجه قرار گیرد.
similar resources
بررسی اثر حساس کنندگی پرتویی نانوذرات اکسید آهن با پوشش دکستران بر روی سلول های سرطانی دهانه رحم تحت تابش با باریکه های فوتونی MV6
Background and purpose: The use of nanotechnology is increasing in different fields of medical sciences including diagnosis and treatment. Metal nanoparticles such as Iron nanoparticles are proposed as novel radiation-sensitizing agents in enhancing the efficiency of radiotherapy because they have a large number of atoms. This study aimed at investigating the radiosensitivity effect of dextran-...
full textمقایسه افزایش اثر دز پرتویی با استفاده از نانوذرات اکسید آهن بر سلول‌‌های سرطانی رده HeLa تحت تابش باریکه‌‌های الکترونی و فوتونی پر انرژی
مقدمه هدف از پرتودرمانی، رساندن دز کشنده پرتو به سلول‌‌های سرطانی است؛ بطوریکه همزمان بافت‌‌های سالم مجاور، کمترین مقدار پرتوگیری را داشته باشند. یکی از راهکار‌‌های افزایش دز در سلول‌‌های سرطانی، استفاده از نانوذرات با عدد اتمی بالا به عنوان حساس کننده‌‌های پرتویی در این سلول‌‌ها می‌‌باشد. مواد و روش‌‌ها نانوذرات اکسیدآهن با پوشش دکستران با غلظت‌‌های مختلف (10، 40 و µg/ml 80) به مدت 24 ساعت ب...
full textمقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure
کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textبررسی حساس کنندگی پرتوی نانوذرات تیتانا در تابش دهی سلول های سرطان معده انسانی
مقدمه: سرطان در حال حاضر، دومین عامل مرگ و میر در جهان است. سرطان معده جزء سرطان های با مرگ و میر بالا (در حدود 70%) بوده که شیوع آن در مردان دو برابر زنان بوده و در کشورهای آسیای شرقی شیوع بیشتری دارد. یکی از روش های درمان سرطان پرتودرمانی می باشد که می توان برای بالا بردن بازده درمانی در آن، از حساس کننده های پرتویی استفاده کرد. برخی از نانوذرات به دلیل بالا بردن سمیت سلولی با ایجاد استرس اکس...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندرانجلد ۲۵، شماره ۱۳۳، صفحات ۱۶۲-۱۷۰
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023